Vooral berichten die ons angst aanjagen, trekken onwillekeurig onze aandacht. Ons brein is namelijk van nature zo samengesteld dat wij eerder het negatieve zien dan het positieve.

Hoogleraar neuropsychologie Margriet Sitskoorn geeft in haar boek ‘Het maakbare brein’ aan hoe belangrijk het is om op te letten waarmee je je hoofd voedt.

Inmiddels al weer enige tijd geleden was ik bij bijeenkomst bij de KNHS  waar Erben Wennemars de aanwezigen vroeg of ze wisten hoeveel Olympische medailles hij had gewonnen en hoe vaak hij wereldkampioen was geworden. De zaal bleef angstig stil, niemand kon het zich blijkbaar meer herinneren. Toen hij vroeg of men zich nog kon herinneren wat hem was overkomen waardoor hij de strijd om een titel verloor, wisten de meeste nog hoe hij met een ferme klap in de balen eindigde en hierdoor een schouderblessure opliep en daardoor uitgesloten was van verdere deelname.

Het vervelende is dus blijkbaar dat we meer tijd besteden aan de negatieve, dan aan de positieve dingen in het algemeen en in het bijzonder, in ons leven. Marci Simhoff, heeft dat vastgelegd in haar boek ‘Happy for no reason’.

Volgens de geleerden hebben we per dag wel veertig- tot zestigduizend gedachten. Een enorm aantal. Als je ervan uitgaat dat we ongeveer acht uur slapen, denk je per ‘wakker’ uur aan zo”n drieduizend dingen. 80% hiervan bestaat uit negatieve gedachten. Kan je nagaan dat de meeste mensen elke dag met meer dan 35.000 negatieve gedachten rondlopen.

Het is denk ik al een geruststellend idee dat iedereen gedachten heeft (in mijn hoofd is het nooit stil) maar dat ze ook nog eens voor 80% een negatieve inslag hebben stemde mij toch wel bedenkelijk.

Herken je dit soort gedachten:

Kan ik vast niet, daar ben ik niet slim genoeg voor, hij vindt me vast te dik, dat gaat me nooit lukken, ze vindt me vast een looser, wat als ik het niet kan betalen, ik heb altijd pech, het is te riskant om dat te zeggen, want ik weet niet wat er dan gebeurd.

Dit soort gedachten remmen je echter en ontnemen je de uitdaging om in actie te komen, waardoor de kans toeneemt dat je steeds meer vanuit angst gaat denken en handelen dan vanuit kennis! Je wordt wat je denkt!

Wat je denkt is dan vaak gebaseerd op aannames en niet op kennis! Je hebt het zelf bedacht en zelf de conclusies getrokken, helaas ben je niet op onderzoek uitgegaan en heb je geen vragen gesteld, je hebt geen kennis opgebouwd!

Niet alleen bij baby’s, kinderen en pubers ontwikkelen de hersenen zich, ook bij volwassenen gaat deze ontwikkeling door en kunnen er nieuwe vaardigheden geleerd worden. Dit wordt neuroplasticiteit van de hersenen genoemd. Gelukkig zijn we dus in staat nieuwe verbanden aan te leggen, door o.a. nieuwe gedachten toe te voegen. Het zogenaamde ‘herprogrammeren” van je brein.

In het brein is een plek ontwikkeld amygdala, wat het angstcentum is. Het ligt vlak bij je geheugencentra. De eerste reactie op een situatie, gebeurtenis of omgeving gaat via de amygdala voor een zogenaamde eerste “veiligheidscontrole”, waarbij tevens opgedane ervaringen in je geheugencentra worden getoetst. Dat betekent dat je hersenen zich voortdurend aanpassen aan datgene waar jij ze aan blootstelt en wat jij doet. Jij bepaalt dus hoe jouw hersenen zich verder vormen.

Daag je ze uit, of laat je ze rusten?
Het is daarom essentieel dat je nadenkt over de vraag waar jij je dan aan wilt blootstellen. De media die jij volgt, vormt je brein in een bepaalde richting. En als deze te veel gericht is op angst of genot, dan vormt het brein zich daar naar met alle risico’s van dien, zoals een ongezond wereldbeeld.

Hiermee is gelijk ook de kwetsbaarheid van de mens aangegeven. Door beïnvloeding van buitenaf kunnen we kinderen en volwassenen intimideren en beïnvloeden. Eenzijdige voeding van de brein geeft een verwrongen beeld van de werkelijkheid!

Social Media ontaard vaak in het laten zien hoe goed we het wel niet hebben, waardoor een ander het gevoel krijgt iets te missen …

• Het nieuws geeft vaak een eenzijdig gekleurd beeld waarbij ingespeeld wordt op het feit dat de meeste mensen gefocust zijn op negatieve dingen.
• De society media leeft van eenzijdige sensatieverhalen om mensen in een slecht daglicht te zetten
• Extremisten weten alles zo weer te geven, dat een eenzijdig negatief beeld ontstaat met zelfs afkeer als gevolg

Dus wat te doen?
Margriet Sitskoorn geeft aan dat je hebt te bepalen wat je wel en niet wilt volgen. Wat wel of niet belangrijk voor jou is. Leer je eigen aandacht te richten op datgene wat voor jou van belang is en laat je minder (af)leiden door wat er van buitenaf komt.

Neem niet alles aan voor zoete koek, je brein wordt constant, onbewust gevoed.

De decembermaand is voor mijzelf vaak weer een reden om mezelf af te laten glijden naar een teleurgesteld persoon; verwachtingen worden nooit waargemaakt. De angst dat, dat gaat gebeuren maken me vooraf al knorrig, als het eenmaal zover is, valt het gelukkig vaak mee …. Ik laat me, ieder jaar weer, leiden door mijn verwachtingen en aannames waardoor leiden, lijden wordt.

De media schetsen de hele dag hoe geweldig kerst wel niet is. De meest leuke video’s, reclames en films passeren mijn ogen en vervormen mijn beeld. Zoals hierboven reeds vermeld, de media die ik volg, vormt mijn brein in een richting waardoor ik mezelf blijf teleurstellen.

Rond deze tijd neem ik me dan ook weer voor, om het dit jaar niet zo ver te laten komen.